رنگ آمیزی زندگی

سلسه مباحث کلام امیر به شرح و توضیح برخی از سخنان برگزیده علی علیه السلام می پردازد.

« لاتکن مِمَّن یرجوا الاخرة بغیرالعمل و یُرَجِّی التَّوبة بطول الاَمَل »

«از کسانی مباش که آخرت را بدون عمل امید می‌برند و توبه و بازگشت به راه خدا را با آرزوهای درازشان به تاخیر می‌افکنند »

اعتقاد
به توحید، معاد و نبوت، سه اصل مهم و مشترک‌ اعتقادی همه ادیان الهی است.
اما در واقعیت زندگی ما، عقیده به قیامت و آخرت چقدر نقش و حضور دارد؟ تا
چه حدّی برای آن سرمایه گذاری می‌کنیم؟ برای ساختن آخرت خود، چقدر تلاش
می‌کنیم؟

اینجاست که یکی از مشکلات بزرگ ما آشکار می‌شود: آخرت را می‌خواهیم، اما بدون عمل! بهشت را دوست داریم ولی بدون اینکه برای ساختن آن، کاری انجام دهیم!

بدون تلاش، بهشت را به کسی نمی‌دهند! «بهشت را به بها دهند نه به بهانه» و بهای آن هم در آیات کریمه قرآن مشخص شده است: کسانی که ایمان راستین
بدست آورند و در راه خدا به تلاش بپردازند و از مال و هستی خود برای
استقرار راه خدا و انبیا سرمایه گذاری کنند، خداوند بهشت و رضوان خود را
به آنان دهد. این حقیقت در همه کتاب‌های آسمانی مطرح شده است. البته تلاشی
که برای کسب سعادت ابدی باید انجام شود، خارج از چارچوب امکانات و
توانمندی ما در جهان طبیعت نیست و هرگز با تلاش برای زندگی منافات ندارد.
همین کارهای معمولی ما، از قبیل کسب و کار، تحصیل، ازدواج، رسیدگی به امور
زندگی، و... می‌تواند با همراه شدن با نیکی به دیگران، یاری به نیازمندان،
تلاش برای حل مشکلات دیگران و نیز اهمیت دادن به عبادات و تقویت رابطه خود
با خداوند، توشه لازم را برای آخرت را فراهم سازد و البته همه این کارها
هنگامی که «رنگ الهی» بگیرد، همان عمل مورد نیاز برای آخرت خواهد شد.

بعضی‌ها، آخرت را بدون عمل امید می‌برند و بدون اینکه در اندیشه اصلاح خویش باشند، با سرگرم ساختن خود به «آرزوهای دراز»، واقعیت‌های مهم امروز و آینده خود را فراموش می‌کنند و آنگاه هم که به فکر چاره می‌افتند، چاره را به «فردا» موکول می‌سازند! فردایی که ممکن است هرگز فرا نرسد!! آینده نگری، لازم و
ضروری است، آینده نگری واقع بینانه و نه آینده نگری خیال پردازانه و دست
نیافتنی!! «طول الامل» یعنی آرزوهای درازِ غیرقابل
دسترس، که ممکن است انسان عمری را برای آن سپری کند، و بدان نرسد، حال
آنکه آینده واقعی‌اش را فراموش کرده و همه امکانات و سرمایه‌های خود را
صرف‌ِ همان آرزوهای دست نیافتنی ساخته باشد!!

سعادت ابدی، بهشت موعود، و آینده روشن فقط با «عمل» به دست می‌آید، نه «امل»!
آمال و آرزوهای دنیوی، ما را از عمل و تلاش مفید برای آینده قطعی‌ای که به
سراغ ما خواهد آمد باز می‌دارد، همین امروز و همین لحظه، باید به فکر عمل
باشیم، که لحظه‌ای دیگر و روزی دیگر، ممکن است دیر باشد!

علی علیه‌السلام، به ما هشدار می‌دهد که: