اسلام علیک یا ابا عبد الله
نویسنده مطالب زیر: محمد (فدایی اهلبیت)
اللّهم عَجِّلْ لِوَلیِّکَ الْفَرَج
آیا قرآن با زبان حالش نمى گوید: حیف از من که در دست شما هستم؟!
|
شنبه 87 اردیبهشت 7 ساعت 12:51 صبح |
| حیف از من که در دست شما هستم! |
|
|
 آیا قرآن با زبان حالش نمى گوید: حیف از من که در دست شما هستم؟!
آیا ما قدردان قرآن هستیم؟! ما که حاضر نیستیم قرآن را حفظ کنیم. در صورتى که درباره ى حفظش در روایت آمده است: «مَنْ قَرَأَ [یا: خَتَمَ] الْقُرآنَ، فَکَأَنَّما أُدْرِجَتِ النُّبُوَّةُ بَیْنَ جَنْبَیْهِ وَ لکِنَّهُ لا یُوحى إِلَیْهِ.»(1) هر کس قرآن را بخواند [یا: ختم کند] گویى که نبوّت در وجود او گنجانده مى شود، با این تفاوت که به او وحى نمى شود.
آیا معناى این حدیث آن است که «مَنْ قَرَأَ الْقُرآن، فَقَدْ قَرَأَ الْقُرآن!»؛ (هر کس قرآن را بخواند، قطعا قرآن را خوانده است!) یا این که مى خواهد بفرماید:
چنین شخصى کمالات نبوّت و قرآن را داراست و قرآن انسان را به غایت کمال انسانى مى رساند. ما قدردان قرآن و عدیل آن، اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ نیستیم. آیا عامّه که اسمى از اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ نمى برند قدر قرآن را مى دانند؟! البته حافظ قرآن در میان آن ها وجود دارد، شاید خیلى زیاد هم باشد. آیا ابن زبیر و عبدالملک یا على ـ علیه السّلام ـ و معاویه که با هم مى جنگیدند، مگر قرآن در دست نداشتند؟! معناى بالاى نیزه کردن قرآن، این است که به حکمیّت قرآن راضى هستم، آیا معاویه حکمیّت قرآن را قبول داشت یا على ـ علیه السّلام ـ ؟!
1. اصول کافى، ج 2، ص 604؛ وسائل الشیعة، ج 6، ص 181. نیز ر.ک: وسائل الشیعة، ج 6 ص 191. < language="java">postamble();
|
| |
نظرات شما ( ) |
|
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
| 
