ما چقدر قدرت داریم؟
1.
تمام کشورها در عرصه روابط بین الملل در پی افزایش قدرت و نفوذ خود می باشند، هر چقدر کشوری بتواند قدرت خود را فزونتر کند، می تواند بقا و امنیت خود را بیشتر تضمین کند و از سوی دیگر بیش از پیش اهداف خود را جامه عمل بپوشاند. اما آیا ما که در ایران زندگی می کنیم دقیقا می دانیم کشور ما درعرصه روابط بین الملل چقدر قدرت دارد؟
شیوه های گوناگونی برای سنجش قدرت کشورها وجود دارد اما شاید بهترین شیوه برای سنجش قدرت، شیوه ای باشد که در شعر زیبای زیر تجلی یافته است:
بهتر آن باشد که سر دلبران گفته آید در حدیث دیگران
2.
با هم یکی از این گفته های دیگران را مرور می کنیم:
ایران، قدرت اول و آخر منطقه
«برنارد کوشنر»، وزیر خارجه فرانسه است و یکی از کشورهایی که در جمع گروه 1+5 می کوشد با استفاده از ابزارهای نظامی، سیاسی، اقتصادی و دیپلماتیک ایران را به کنار گذاشتن انرژی هسته ای و تبعیت از نظام بین الملل وادار سازد. برنارد کوشنر جدیدا مصاحبه ای با شبکه CNN انجام داده که بخشی از این مصاحبه به ایران مربوط است. باهم این بخش را می خوانیم:
خبرنگار CNN: از ایران نام بردید. «اوباما»، رئیس‌جمهور آینده گفت که می‌خواهد مذاکرات دیپلماتیکی بدون پیش‌شرط با ایران داشته باشد؛ آیا از این انتخاب حمایت می‌کنید؟
کوشنر: بله، همه چیز به او بستگی دارد، اما این کار را پیشتر هم کردیم. شش کشور مذاکره‌کننده، پیش‌شرطی نگذاشتند. ما پیشنهاد گفت‌وگو دادیم و این گفت‌وگو را آغاز کردیم. متأسفانه نتیجه ملموسی نداشت؛ بنابراین، دیدیم که مخالفانی در ایران هستند و انتخابات جدیدی آغاز خواهد شد. گمان می‌کنم نسیم نویدبخشی به ما کمک می‌کند تا وضعیت جدیدی آغاز شود.
خبرنگار CNN: پس می‌توانید آن را درک کنید؟
کوشنر: آیا راه دیگری هست؟ گمان می‌کنم ایران کشوری بزرگ با تاریخی بزرگ است. اگر امروز بخواهیم از افغانستان سخن بگوییم، باید با ایران صحبت کنیم. اگر می‌خواهیم از خاورمیانه، عراق و سوریه سخن به میان آوریم، باید با ایران صحبت کنیم. پس واقعگرا باشیم و با این اشخاص صحبت کنیم.
3.
کوشنر در پاسخ خود به نقش ایران و قدرت ایران به مثابه قدرت برتر در منطقه خاورمیانه صحه می گذارد. قدرت برتر به قدرتی گفته می شود که اولا قدرت او از سایر کشورهای منطقه بیشتر باشد و ثانیا قدرتهای جهانی بدون اجازه و یا موافقت او توانایی دخالت کامل در کشورهای همسایه او را نداشته باشند.
قدرتهای دیگر عمدتا بر زور و ثروت متکی هستند اما بخش عمده ای از نفوذ ایران در عراق، افغانستان، سوریه و لبنان، نفوذی معنوی و فکری است
اما تفاوتی مهم میان قدرت منطقه ای ایران با سایر قدرتهای منطقه ای در جهان وجود دارد: قدرتهای دیگر عمدتا بر زور و ثروت متکی هستند اما بخش عمده ای از نفوذ ایران در عراق، افغانستان، سوریه و لبنان، نفوذی معنوی و فکری است. نفوذی که در قاموس کنونی روابط بین الملل که بر اساس تمدن غرب شکل گرفته بی معنا می نماید. به عنوان مثال آمریکا عراق را اشغال کرد اما بعد از برگزاری انتخابات، نمایندگان و گروه هایی که از میان آرای مردم عراق به قدرت رسیدند، بیش از آنکه به آمریکا متمایل باشند به ایران متمایل بودند؛ در حالی که ایران هزینه های کلان مالی و نظامی آمریکا در عراق را انجام نداده ولی از نفوذی معنوی در این کشور برخوردارست و این بزرگترین معضل آمریکا و غرب در عراق است.
ان شاء الله بررسی مساله قدرت جمهوری اسلامی ایران در مقالات بعدی ادامه خواهیم داد.
حمید نساج
گروه جامعه و سیاست
| 
